Το Πρόγραμμα “Σελίδες από την Ελληνική Ιστορία” ήταν καρπός μιας ανάθεσης της, τότε, Διεύθυνσης Εκπαίδευσης Ελληνοπαίδων Εξωτερικού (ΥΠΕΠΘ, 1982-84) για τον σχεδιασμό και την παραγωγή πρότυπου εκπαιδευτικού υλικού που θα παρουσίαζε ένα ‘πανόραμα’ του ελληνικού πολιτισμού συνοδεύοντας το επίσημο Αναλυτικό Πρόγραμμα Γλώσσας και Ιστορίας το οποίο προβλέπονταν για τα ‘ενταγμένα’ και για τα ‘αμιγώς ελληνικά’ σχολεία στις κοινότητες των Ελλήνων μεταναστών της Γερμανίας.
Μεθοδολογία, εκπαιδευτικές επιλογές και αποσπάσματα από το βιβλίο του δασκάλου (1984).
Ενδεικτικά ηχητικά αποσπάσματα από το εκπαιδευτικό υλικό του Προγράμματος, σε μορφή PPT.
Επίσης ορισμένα ηχητικά αποσπάσματα από το εκπαιδευτικό υλικό του Προγράμματος μπορούν να αναζητηθούν και στη στήλη “Τα Στικάκια”, “το στικάκι της Μαρούλας” και “το στικάκι της Ξένιας”.
Βαρετά μνημεία.
Βουβά ερείπια, ξεχασμένα.
Εμένα δεν με αφορούν. Άστα για τους ειδικούς.
Ντάξει, μας κάνουν περήφανους
γιατί πολλοί έρχονται και τα θαυμάζουν σε ουρές
αυτόματης τουριστικής κατανάλωσης.
Από σπουδαιοφάνεια; Από πειθήνια αποδοχή
κάποιου ημερήσιου προγράμματος επισκέψεων;
Εγώ πάντως βαριέμαι.
Κάνω χάζι κάποια βραχάκια που ήταν πάντα εδώ.
Ήταν άραγε τόσο βολικός αυτός ο βράχος
για να κάθεσαι ξεκούραστα όπως εγώ τώρα;
Είχε και τότε σβουνιές κατσικιών τριγύρω;
Κάνανε πικνίκ εκεί στη γωνιά που απαγκιάζει;
Κι αυτή η σειρά μυρμηγκιών που μαζεύτηκε στα ψίχουλα
της τυρόπιτάς μου,
πάνω σε τι ψίχουλα μαζευόταν τότε;
Πώς μύριζε ο αέρας; Τι ακουγόταν;
Τι έβλεπες γύρω σου συνάνθρωπε του παρελθόντος
όταν καθόσουν σε τούτο εδώ το βραχάκι;
Εγώ βλέπω τον ηλεκτρικό και τα κοπάδια των τουριστών
που δεν θα σε σκεφτούν ποτέ. Δε νοιάζονται να δραπετεύσουν
από τις τυποποιημένες φλυαρίες των ξεναγών.
Εγώ όμως σε ακουμπώ καθώς χαλάρωνες
σε τούτο εδώ το βραχάκι.
Πότε φίλοι, πότε εχθροί, πολλοί χαλάρωναν
σε τούτο εδώ το βραχάκι.
Καθένας απ΄τη δική του εποχή.
Καθένας με την τρέλα του και τις έγνοιες του.
Ιδού: τα μέλη της αόρατης ομάδας των βράχων!
Θα πρέπει κάποια στιγμή να γνωριστούμε.
Στο φέισμπουκ θα ανεβάσω τη φωτογραφία
του βράχου που μας ενώνει.
Όσοι καθίσατε εδώ, μιλήστε μου.
Φορένζικς για περασμένους συντρόφους;
Πες το κι έτσι.
Μ. Θ. Μάης 2020